że pomimo pomieszania wielu różnych postaci szołbiznesu film generalnie nawiązywał do
życia Johnego Casha?

żeby się przekonać jakim trzeba obejrzeć:-)

Scena z Elvisem podciągnęła u mnie ocenę o jedną gwiazdkę :)

Jest też fragment parodii "I'm not there" o Dylanie. Mi się cała parodiapodobała bardzo, a nieczęsto ten gatunek trafia w mój gust

Spodziewałem się kolejnej głupiej parodii w stylu Poznaj moich Spartan i powiem wam, że doznałem miłego zaskoczenia. Fajnie, że film nie został zrobiony na szybko, "na kolanie". Widać, że ekipa się postarała. Soundtrack stworzony na potrzeby filmu jest bardzo dobry, jest moim zdaniem jest jednym z najjaśniejszych...

Ta uroda, ten wdzięk:P świetny aktor - z takim mankamentem urody zagrał tak dobrze, że wydał się sexy:]

Sam soundtrack to po prostu mistrzostwo swiata.


POLECAM, nie chce mi się rozpisywać, bo bywam leniwy

Napisy końcowe w tym filmie powalają.
Polecam zobaczyć do końca napisów.
Perełka kompozycyjna.

bardzo pozytywne zaskoczenie; prześmiewczy, pełen aluzji pastisz, który wykpiwa chyba każdy możliwy schemat typowo biograficznego filmu o muzyku jaki istnieje (nie tylko na tej planecie)

Bardzo często ten gatunek filmowy opisywany jest jako komedia, a to zupełnie co innego. Mam tu na myśli oczywiście groteskę. Nie zawsze będziemy, przy każdym żarcie śmiać się do rozpuku; to puszczanie częściej oka do widza, niż opowiadanie prześmiesznego kawału. Groteska bazuje na wyolbrzymieniu i przekoloryzowaniu w...

Fajny, smieszny i muzyka dobra. Polecam

DEWEY Co? Przecież to piosenka o trzymaniu się za ręce.
OJCIEC:Nie bluźnij w moim domu.
PASTOR:Wiesz kto ma ręce?|Diabeł.
PASTOR:I używa ich do grzeszenia.
OJCIEC:W moim domu nie ma miejsca dla|żadnego diabelskiego pomiotu.

pogięty że aż miło, co prawda poziom humoru czasem był żenujący, nawet jak na parodię, ale nie takie głupoty sie oglądało. Ważne, że uśmiałem się bardzo, a i niunki były cudne. super parodia filmów biograficznych.
pozdr.

Znacie może jakieś piosenki na wzór "Walk Hard" czy "Guilty As Charged" ?

Film jest świetną, (nie)głupią parodią filmu biograficznego. Możemy w nim znaleźć dużo prawdy i absurdu za razem. Soundtrack jest po prostu rewelacyjny. Sięgnałem po niego od razu po obejrzeniu filmu. Postać Coxa jest bardzo wyrazista i sympatyczna. Trudno się z nią nie utoższamić. Momentami dialogi bawią do łez swoją...

gdyby kolesia nie zrobili prekursorem wszystkich nurtów muzycznych. Poza tym parę
śmiesznych scen by się znalazło, ale jakoś gdzieś od połowy bohater zaczął mnie irytować.

jak śpiewał w studiu po uprzednich prośbach, drugi raz piosenkę, która porwała managera :)

życie to zaiste ciężki spacer zwłaszcza w okresie wczesnym i przejsciowym :)

Szczegolnie momenty z macheta i z Beatlesami...

...ale nie widze w nim geniuszu.